Het belooft een rare avond te worden.
Ik zit niet in het stadion (…niet dat het in de competitie nou zo’n lekker gevoel was om na een redelijke eerste helft toch met de pest in m’n lijf dat hele end terug te rijden na die kansloze nederlaag die toch nog volgde…)
Maar dat is nog niet eens het gekste. Het komt de afgelopen jaren wel vaker voor dat ik niet niet naar een (uit)wedstrijd ga, maar het gekke is: ik zit ook niet voor de buis. En dat is wel redelijk uniek. Als ik al niet bij een wedstrijd ben, dan zie ik hem toch in ieder geval wel live op televisie. Met dit seizoen als uitzondering de uitwedstrijd tegen Willem II, aangezien ik toen actief was als bevoorrader/supporter bij de Rotterdam Marathon. Vanavond speelt mijn zoontje met z’n elftal de mogelijke kampioenswedstrijd die ze moeten winnen om de titel te pakken. En dus ga ik daar kijken, want die kleine jongens hebben het (zeker de afgelopen maanden) een stuk meer verdiend dan Feyenoord 1.
Vergis je overigens niet: ik heb dus vanavond ouderwets een radio bij me en m’n app waarin ik heus wel op de hoogte gehouden wordt. En als er ook maar half de mogelijkheid is om met een schuin oog de televisie in de kantine in de gaten te houden, zal ik dat zeker doen. Maar toch: voor mij voelt het toch een beetje aan alsof Feyenoord het wat meer op eigen houtje moet doen…